Maatschappelijke (On)Gelijkheid!?
“Hidden Figures” is een mooie film die gaat over de rol die gekleurde vrouwen bij NASA hebben gespeeld in het sturen van raketten in de ruimte in de tweede helft van de jaren 60. Zonder hun bijzondere breinen was NASA toen niet zover gekomen. Om meerdere redenen is dat een van mijn favoriete films.
In de weekendeditie van het NRC stond een stuk wat mij aan deze film deed denken: maatschappelijke gelijkheid lijkt in Nederland zo goed geregeld, maar schijn bedriegt. De angst van mensen om niet van de maatschappelijke ladder af te vallen is groot. Sommige ouders doen er alles aan om hun kinderen zo hoog mogelijk op die maatschappelijke lader te plaatsen. Vanuit allerlei hoeken wordt die ladder steeds verder omhooggetrokken waardoor de mensen aan de onderkant er steeds moeilijker bij kunnen. Zie ook het onderzoek van Machil Deinum.
Steeds meer jongeren worden hier de dupe van en het ziet ernaar uit dat dit in de nabije toekomst alleen maar verergert.
Wil je dit artikel lezen? Klik hier.
In de film “Hidden Figures” is deze angst ook aan de orde: de gekleurde vrouwen die werkten in een "Witte wereld" kregen niet zomaar de ruimte om hun kwaliteiten in te zetten. Ze moesten er hard voor vechten. De witte leidinggevende van een van de vrouwen wilde zijn kennis namelijk niet met haar delen, waardoor zij niet vooruit kon en eigenlijk het hele project niet vooruit kon. Zijn antwoord op haar vragen was steevast: “Dat is nu eenmaal zo.” Tot zijn baas dit in het oog kreeg en zei: ”Paul, je werk is om de geniaalste onder de geniale mensen te zoeken, om ons allemaal vooruit te helpen. We bereiken dit samen of we komen er nooit!"
Die geniaalste mensen zijn niet per se in de bovenklasse te vinden. Die zitten overal! En daarom is deze maatschappelijke ongelijkheid in het nadeel van ons allemaal!
Zelf ken ik die strijd om een plek op die ladder te veroveren maar al te goed: als vrouw, als kind afkomstig uit de ongeschoolde arbeidersklasse, als dyslecticus/ADHD-er en andersdenkende. Die strijd wordt nog moeilijker als je een migrantenachtergrond hebt, uit een andere cultuur komt of tot andere minderheden behoort. Vergeleken met 50 jaar geleden is er eigenlijk nog maar weinig veranderd en het NRC-artikel illustreert dit heel goed. Wanneer je dan een label hebt als dyslexie, autisme, dyscalculie, ADHD, ADD of hoogbegaafdheid, dan worden die treden op de maatschappelijke ladder nog eens een stuk hoger!
Wil je daar wat aan doen? Klik hier.